Κάλεσμα σε πορεία διαμαρτυρίας στις 05-06-2021 στα Ιωάννινα

 

ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ / ΠΟΡΕΙΑ 5-06-2021 ΣΤΙΣ 12ΜΜ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ

Ήδη εδώ και μία εικοσαετία, οικολογικά κινήματα, οργανώσεις, επιστήμονες και φορείς παντός είδους επιμένουν ότι οδεύουμε προς την πλήρη καταστροφή του οικοσυστήματος του πλανήτη. Φυσικά, δεν υπάρχει άλλος πλανήτης που θα μπορούσε να φιλοξενήσει την ανθρώπινη αλαζονεία και ματαιοδοξία, ούτε και κάποιο επιστημονικό – τεχνολογικό επίτευγμα που να εξασφαλίζει ανάκαμψη του φυσικού πλούτου πριν να είναι πολύ αργά, καθώς οι φυσικοί πόροι είναι πεπερασμένοι. Αντιθέτως, παρά την μαζικότητα των αντιδράσεων και των αντιστάσεων της πλειονότητας των κοινωνιών, τα κράτη και το κεφάλαιο σχεδιάζουν το μέλλον όλων μας, σαρώνοντας στο πέρασμά τους ολόκληρες περιοχές, κοινότητες, βουνά, θάλασσες, ποτάμια κλπ, προκαλώντας ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα, ερημοποίηση και αλλαγή των χρήσεων γης.

Ο καπιταλισμός, ιστορικά έχει συνδεθεί με τη λογική της προόδου και της απεριόριστης ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι το κεφάλαιο θα πρέπει να επινοεί διαρκώς νέους τρόπους για να αναπαράγεται, εκμεταλλευόμενο κάθε διαθέσιμο πόρο, κάθε σπιθαμή γης. Ήδη η ανάπτυξη έχει φτάσει τον πλανήτη και τους ανθρώπους στα όριά τους. Παρόλα αυτά, το κεφάλαιο συνεχίζει να περιφράσσει, να υφαρπάζει, να ιδιωτικοποιεί και να καταστρέφει τα κοινά αγαθά και τις κοινότητες, πραγματοποιώντας μία τυφλή κούρσα που οδηγεί απευθείας στον γκρεμό. Τα τελευταία χρόνια, έχει επινοηθεί μάλιστα και η ετικέτα της «πράσινης ανάπτυξης», ώστε να φανεί ότι το κεφάλαιο ευθυγραμμίζεται με τις ανησυχίες των ανθρώπων. Ωστόσο, η λεγόμενη «πράσινη ενέργεια» δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων με διαφορετικό περιτύλιγμα. Οι εταιρίες που αναλαμβάνουν να επενδύσουν σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, θα κοιτάξουν και κοιτάζουν ήδη πάνω από όλα τι είναι πιο κερδοφόρο για τις ίδιες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ισπανική εταιρία πετρελαιοειδών Repsol, η οποία έχει εμπλακεί σε μία σειρά από οικολογικές καταστροφές και η οποία εγκαταλείπει σιγά σιγά τις εξορύξεις, όπως και την επένδυση της Ηπείρου, με σκοπό να κάνει «πράσινη» στροφή.

Πριν έναν χρόνο, εν μέσω αυστηρού lockdown, η ελληνική κυβέρνηση, διά χειρός Χατζηδάκη, που είναι ο άνθρωπος για όλες τις βρώμικες δουλειές, ψήφισε το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο, το οποίο καταργεί την προστασία των περιοχών Natura 2000 και ανοίγει το δρόμο για ιδιωτικοποίηση ακόμα και των πιο άγριων και δύσβατων περιοχών της χώρας. Μέσα σε ένα τέτοιο τοπίο, το κράτος βρίσκεται μετέωρο ανάμεσα, από τη μία πλευρά στην υπεράσπιση των καταστροφικών επενδύσεων εξορύξεων υδρογονανθράκων, οι οποίες αποτελούν εφαλτήριο διακρατικών εντάσεων και συγκρούσεων με την γειτονική Τουρκία και ως τέτοιες χρησιμοποιούνται και από την άλλη, στην ενίσχυση των βιομηχανικών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που αποτελούν και τη νέα στρατηγική επενδύσεων που προωθείται από την κυβέρνηση Μπάιντεν στην Αμερική. Εν τέλει, με τη λογική «ό,τι βρέξει ας κατεβάσει», το ελληνικό κράτος επιδιώκει να εμπλακεί σε αυτήν την μεταβατική παγκόσμια φάση, μετατρέποντας την χώρα σε ενεργειακό κόμβο : Ανεμογεννήτριες σε κάθε βουνοκορφή, φράγματα στα ποτάμια, εξορύξεις παντός είδους, μονάδες καύσης βιορευστών. Βέβαια, αν όλα αυτά λειτουργήσουν, η παραγόμενη ενέργεια θα είναι πολλές φορές μεγαλύτερη από τις πραγματικές ανάγκες της επικράτειας.

Επανέρχεται, λοιπόν συνεχώς η διερώτηση «Ενέργεια για τι και για ποιον;». Διότι, ζώντας στην Ήπειρο, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς θα κερδίσει η περιοχή αν η ομορφιά και ο φυσικός της πλούτος θυσιαστούν στο βωμό του κέρδους των εταιριών. Ήδη η ύπαιθρος της Ηπείρου ερημοποιήθηκε σχεδόν ολόκληρη, μετατρεπόμενη σταδιακά σε τουριστικό θεματικό πάρκο. Δεν μπορούμε, όμως να αφήσουμε τη σχεδιαζόμενη καταστροφή των βουνοκορφών της, των ποταμιών της, των δασών της και των πρωτογενών δραστηριοτήτων των ανθρώπων της. Θέλουμε να αποφασίζουν οι κοινωνίες με αμεσοδημοκρατικό και οριζόντιο τρόπο για τις ανάγκες τους και όχι οι πολιτικοί φορείς και οι εταιρίες με βάση τα συμφέροντά τους, για τον απλούστατο λόγο ότι η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Να θυμίσουμε ότι το 2014, ο τότε πρωθυπουργός Σαμαράς εξήγγειλε τις εξορύξεις υδρογονανθράκων με διθυράμβους λόγω των δισεκατομμυρίων που θα έφερναν στα δημόσια ταμεία και ο Σύριζα μετέπειτα υπέγραψε τις συμβάσεις, ενώ αρχικά τασσόταν ενάντια. Εν έτει 2021 με μηδενικό αποθεματικό, τα δημόσια ταμεία δωρίζουν ουσιαστικά 70 και πλέον εκατομμύρια στην Energean oil & gas, με σκοπό να συνεχίσει να βγάζει πετρέλαιο στον Πρίνο της Καβάλας. Αντίστοιχα, ο περιφερειάρχης Καχριμάνης και οι τοπικοί δήμαρχοι τάσσονται κατά των αιολικών πάρκων γιατί θα καταστρέψουν τα βουνά μας, αλλά τάσσονται υπέρ των εξορύξεων πετρελαίου επειδή θα φέρουν ανάπτυξη και κέρδη για όλους μας !!! Δεν τίθεται, λοιπόν κανένα θέμα εμπιστοσύνης στις πολιτικές ούτε των κρατικών ούτε των τοπικών φορέων, γιατί απλούστατα γνώμονας γι’ αυτούς είναι τα κέρδη και τα διαρθρωμένα κάθε φορά συμφέροντα που πρέπει να υπερασπιστούν. Για μας, όμως η φύση και η κοινωνία πρέπει να μπαίνουν πάντοτε πάνω από τα κέρδη τους, γιατί είναι ο μόνος δρόμος για να εξασφαλίσουμε τη γη, τη ζωή και την ελευθερία όλων.

Για όλους αυτούς τους λόγους, καλούμε σε συγκέντρωση – πορεία την 5η Ιουνίου 2021, επ’ αφορμή της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, ημέρα Σάββατο και ώρα 12.00 μμ μπροστά στην Περιφέρεια Ηπείρου, για να διαδηλώσουμε μαζικά την αντίθεσή μας στην καταστροφή του τόπου μας.